Bloomberg: «Τα Γλυπτά του Παρθενώνα δεν είναι της Βρετανίας για να τα κρατά»

«Για τη Βρετανία θα ήταν μια ευκαιρία να καλλιεργήσει τη φιλία με την Ελλάδα και, κατ’ επέκταση, να αρχίσει να αποκαθιστά το ρήγμα με την Ευρώπη», αναφέρεται σε άρθρο γνώμης.

Πηγή: kathimerini.gr

«Ο πάπας Φραγκίσκος επέστρεψε στην Ελλάδα, τον περασμένο μήνα, τα τρία θραύσματα του Παρθενώνα που κρατούνταν στα μουσεία του Βατικανού για περίπου 100 χρόνια. Είναι καιρός η Βρετανία να ακολουθήσει το παράδειγμα του Αργεντινού ποντίφικα. Η επόμενη χρονιά, όταν η Ελλάδα γιορτάσει την 50ή επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, φαντάζει ιδανική ευκαιρία», σημειώνει η Ρέιτσελ Σάντερσον, Αυστραλή πολιτικός, σε άρθρο γνώμης, στο Bloomberg, για τα γλυπτά του Παρθενώνα.

Η ίδια επικαλείται τον Αντρέα Ρουράλε, διευθυντή Προγράμματος Διαχείρισης Τεχνών στο Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνου, ο οποίος λέει ότι «βοήθησε το ότι ο Φραγκίσκος είχε την εξουσία να λάβει τη μονομερή αυτή απόφαση, που του έδωσε τη δυνατότητα να παρακάμψει τις αντιρρήσεις των διαφωνούντων στα μουσεία του Βατικανού».

«Ετσι, ο δανεισμός των μαρμάρων, στο πλαίσιο μιας εκ περιτροπής συμφωνίας που βασίζεται στην πολιτιστική ανταλλαγή, θα ήταν ο μόνος τρόπος να υπερκεραστεί το νομικό αυτό εμπόδιο», λέει η Σάντερσον.

Στο άρθρο γνώμης γίνεται μνεία στο Parthenon Project, μια Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση που προσβλέπει στην επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, η οποία καλεί την ελληνική κυβέρνηση και τους αξιωματούχους του Βρετανικού Μουσείου να «συμφωνήσουν ότι διαφωνούν» σχετικά με την ιδιοκτησία των Γλυπτών του Παρθενώνα, προτείνοντας μια «συμφωνία πολιτιστικής συνεργασίας» για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα και την προσφορά δημοφιλών ελληνικών έργων τέχνης στο Βρετανικό Μουσείο για περιοδικές εκθέσεις.

«Ομως, το Βρετανικό Μουσείο -του οποίου η αμφισβητούμενη συλλογή περιλαμβάνει τη Στήλη της Ροζέτας, τις διατηρημένες κεφαλές Μαορί από τη Νέα Ζηλανδία και περίπου 200 μπρούτζινα από το Μπενίν- έχει επισημάνει πως μια τέτοια “πολιτιστική ανταλλαγή” δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει για την Ελλάδα, καθώς θα αναγνώριζε τη βρετανική ιδιοκτησία. Η Αθήνα υποστηρίζει πως η αφαίρεση των μαρμάρων ήταν πράξη λεηλασίας από τον Λόρδο Ελγιν πριν από τη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους», σημειώνει η Σάντερσον.

«Ωστόσο, υπάρχει μια ευκαιρία εδώ, με τον Πάπα να δείχνει το δρόμο. Η Ελλάδα θα γιορτάσει την 50η επέτειο από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στις 24 Ιουλίου του 2024. Για τον εορτασμό αυτής της ημέρας, η Βρετανία θα πρέπει να εξετάσει την προσφορά χωρίς εμπόδια των Γλυπτών στο λαό της Ελλάδας. Θα ήταν απαραίτητη μια κοινοβουλευτική πράξη, όμως ο βασιλιάς Κάρολος Γ’ που συχνά μιλά για την εγγύτητά του με την Ελλάδα ως γενέτειρα του πατέρα του, Φιλίππου, θα μπορούσε να είναι ο κατάλληλος απεσταλμένος» προτείνει η Σάντερσον, πρώην Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Νότιας Αυστραλίας.

«Οι συζητήσεις αυτές καταδεικνύουν μια τεράστια αλλαγή δεδομένου του ότι μέχρι πρότινος μια τέτοια επιστροφή θα ήταν αδιανόητη. Η πλειονότητα των εφόρων και κρατικών φορέων υποστήριζαν πως η τέχνη αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά και είναι καλύτερο να εκτίθεται σε μεγάλα, διεθνή μουσεία. Όμως, η επιστροφή κλεμμένης από τους Ναζί τέχνης σηματοδότησε μια παγκόσμια αναθεώρηση» λέει η Σάντερσον, κάνοντας αναφορά στη Λοράνς ντε Καρ, διευθύντρια του Λούβρου, που «είναι μεταξύ των πρώτων γενεών αξιωματούχων που είναι ανοιχτοί “στην επιστροφή έργων όταν βρίσκονται εσφαλμένα αλλού”».

«Στα Μουσεία του Βατικανού, η επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα αντιμετωπίζεται ως ένα μεμονωμένο γεγονός που δε σχετίζεται με τον θησαυρό των έργων τέχνης του. Και για τη Βρετανία θα ήταν μια ευκαιρία να καλλιεργήσει τη φιλία στην Ελλάδα και, κατ’ επέκταση, να αρχίσει να αποκαθιστά το ρήγμα με την Ευρώπη. Εάν η Ελλάδα αποφασίσει στη συνέχεια να στείλει έργα τέχνης στο πλαίσιο ανταλλαγής στο Βρετανικό Μουσείο, τότε όλα καλά» καταλήγει η ίδια.

^{Πηγή: Bloomberg}